สมัครสินเชื่อบุคคลทำให้ชีวิตดีขึ้น
สมัครสินเชื่อบุคคลทำให้ชีวิตดีขึ้น
ผู้อ่านคงเห็นหัวข้อแล้วคงจะคิดว่ามันดูเกินความจริงไปหน่อยไหมก็แค่สินเชื่อบุคคลแค่นี้ชีวิตมันจะดีขึ้นได้แค่ไหน ต้องมาเป็นหนี้กับธนาคารอีก แต่สำหรับผู้เขียนแล้วมันเป็นแบบนั้นจริงๆถ้าอยากรู้ว่าจะดีขึ้นอย่างไรก็ตามอ่านกันได้เลยครับ
เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นมาจากบ้านของผู้เขียนอยู่ต่างจังหวัดแต่ผู้เขียนได้เข้ามาเรียนและทำงานที่กรุงเทพ ซึ่งทางบ้านของผู้เขียนก็มีอาชีพทำไร่ ทำนา ซึ่งบางปีก็ขาดทุนต้องทำให้ไปกู้หนี้ยืมสินจากเจ้าหนี้นอกระบบ เพราะจะไปกู้แบงค์ขอสินเชื่อบุคคลก็ไม่ได้เพราะไม่ได้มีงานทำประจำจะกู้แต่ได้แค่เพียงธนาคารเพื่อการเกษตรก็ยังไม่พอ ซึ่งด้วยเหตุการณ์นี้เองทำให้บ้านของผู้เขียนเป็นหนี้นอกระบบเกือบหนึ่งแสนบาทกันเลยทีเดียว ซึ่งดอกเบี้ยก็มหาโหดแพงมาก แต่ทำอย่างไรได้ก็ในเมื่อเงินไม่พอทำไร่ก็ต้องยืม
ซึ่งผู้เขียนเองก็ทำงานส่งเงินให้ทางบ้านทุกเดือนเพื่อให้สำหรับไปจ่ายหนี้ แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้น พ่อของผู้เขียนได้ล้มป่วยลงจนทำงานไม่ไหว แล้วหนี้ก็ต้องจ่ายสิ้นเดือนไหนจะค่ารักษาพยาบาลอีก ซึ่งทำให้ผู้เขียนกลุ้มใจอย่างมากว่าจะหาเงินที่ไหนไปจ่ายหนี้ให้ได้หมดจะได้ไม่ต้องมากังวลอีกทั้งค่ารักษาอีก จนกระทั่งเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันมาก็แนะนำว่าให้มาทำสินเชื่อบุคคลกับแบงค์ที่เพื่อนผู้เขียนทำงานอยู่ สินเชื่อบุคคลอนุมัติง่าย ดอกเบี้ยถูกกว่าไปกู้นอกระบบแน่ๆ แถมผ่อนจ่ายก็ไม่ต้องเยอะด้วย อีกทั้งยังได้ 5 เท่าของเงินเดือน
พอได้ฟังแบบนี้ผู้เขียนก็รีบตกลงใจไปยืนใบสมัครขอสินเชื่อบุคคลเลยทันทีเพราะคิดว่าคงจะเป็นหนทางสุดท้ายแล้วไม่อย่างนั้นที่นาก็ต้องโดนยึดหากจ่ายหนี้ไม่ทัน เมื่อยื่นเอกสารเป็นที่เรียบร้อยผ่านไป 1 อาทิตย์ทางธนาคารก็แจ้งมาว่าสินเชื่อบุคคลที่ได้สมัครไว้ได้รับการอนุมัติแล้ว เป็นวงเงิน 2 แสนบาท ซึ่งผู้เขียนได้ฟังเช่นนั้นก็ดีใจเป็นอย่างมาก จะนำเงินก้อนนี้ไปจ่ายหนี้นอกระบบให้หมดแถมยังมีเงินเหลือเอาไว้รักษาพ่ออีกด้วย และคาดว่าจะเหลือพอเป็นทุนในการทำไร่ครั้งต่อไปแน่ๆ เมื่อถึงเวลาครบกำหนดจ่ายหนี้ก็นำเงินที่ได้ไปจ่ายทั้งหมด ซึ่งก็ทำให้ไม่ต้องเสียดอกเบี้ยแพงๆ และอีกทั้งยังมีเงินเหลือจากการทำไร่ทำนาเพราะไม่ต้องจ่ายดอกแพงแล้ว ซึ่งต้องขอบคุณสินเชื่อบุคคลที่ทำให้ชีวิตครอบครัวของผู้เขียนดีขึ้นซึ่งผู้อ่านก็คงจะได้ทราบแล้วใช่ไหมครับว่ามันไม่ได้เกินความจริงเลยสักนิด